bóh (język górnołużycki)

wymowa:
IPA: [bɔx]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. bóg[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bóh m, bójstwo n, bohač m, zbože n
forma żeńska bohowka
czas. zbóžnić dk.
przym. boži, Boži, pobožny, njeboćički, bohaty
związki frazeologiczne:
bóh wě štó → Bóg wie kto • bóh wě štoBóg wie co • bóh wě hdy → Bóg wie kiedy • bóh wě hdźeBóg wie gdzie • bóh wě kakBóg wie jak • bóh wě kelkoBóg wie ile • mój božo
etymologia:
odziedziczone z prasł. *bȍgъ
por. dłuż. bog
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bóh” w: Soblexx, Bernhard Baier (red.).
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bóh” w: Łužiski serbski słownik / Lausitzisch Wendisches Wörterbuch, Křesćan Pful (red.), Maćica serbska, Budziszyn 1866, s. 35.

bóh (język staroczeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. bóg[1]
(1.2) przen. najwyższy władca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) božec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bóh m, božstvie n, bohyník m, bóžek m, božic m, božec m, božnicě ż
forma żeńska bohyně
przym. boží, bohový, božný, božský
czas. božiti sě ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla czes. bůh
odziedziczone z prasł. *bȍgъ
por. st.słc. boh
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bóh” w: Vokabulář webový: webové hnízdo pramenů k poznání historické češtiny, Ústav pro jazyk český AV ČR, v. v. i., oddělení vývoje jazyka., Praga 2006–2020.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.