aristotelico (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /a.ri.sto.ˈtɛ.li.ko/
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) filoz. arystotelesowski, arystotelesowy[1]
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) arystotelik
- odmiana:
- (1.1) lp aristotelico m, aristotelica ż; lm aristotelici m, aristoteliche ż
- (2.1) lp aristotelico; lm aristotelici
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) peripatetico
- (2.1) peripatetico
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Aristotele m, aristotelica ż, aristotelismo m
- przysł. aristotelicamente
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. Aristotele + -ico
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.