apostrofa (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. figura retoryczna polegająca na bezpośrednim, a czasem nagłym, zwróceniu się do słuchaczy lub nawet do nieobecnych osób
- (1.2) zwrócenie się do kogoś ustnie lub pisemnie
- (1.3) daw. apostrof
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. apostrof mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. apostrophe < gr. ἀποστροφή (apostrophḗ) < gr. ἀποστρέφω (apostréphō) → odwracam się
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) apostrophe
- bułgarski: (1.1) апострофа ż
- czeski: (1.1) apostrofa
- duński: (1.1) apostrofe w
- francuski: (1.1) apostrophe ż
- hiszpański: (1.1) apóstrofe m
- interlingua: (1.1) apostrophe
- kataloński: (1.1) apòstrofe m
- macedoński: (1.1) апострофа ż
- niderlandzki: (1.1) apostrof ż
- nowogrecki: (1.1) αποστροφή ż
- portugalski: (1.1) apóstrofe ż
- rumuński: (1.1) apostrof n
- szwedzki: (1.1) apostrof
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.