Türkçe (język turecki)

wymowa:
IPA: [ˈt̪yɾktʃe]
​
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. język turecki[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Türk, Türkçülük, Türkistan, Türkiye, Türkolog, Türkoloji
przym. Türkçü
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.