Konstanz (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈkɔnʃtanʦ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Konstancja
odmiana:
(1.1) lp (das)[1] Konstanz, Konstanz’/Konstanz, Konstanz, Konstanz; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Konstanzer m
przym. Konstanzer
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.