Francio (esperanto)
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Francja
- odmiana:
- (1.1) blm,
ununombro multenombro (virtuala) nominativo Francio Francioj akuzativo Francion Franciojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Francujo, Franca Respubliko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Francujo, franco, francino
- przym. franca
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Francio (slovio)
Le français est une langue romane parlée comme langue maternelle principalement en France (y compris outre-mer), dont elle est originaire (la « langue d’oïl »), en Belgique (en Wallonie et à Bruxelles), à Monaco, dans plusieurs provinces et territoires du Canada (principalement au Québec, mais aussi en Ontario et au Nouveau-Brunswick) et en Suisse romande (le français est l'une des quatre langues officielles de la Suisse).
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- (1.1) Францио
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.