2. (język polski)
- wymowa:
- ‹drugi›, IPA: [ˈdruɟi], AS: [druǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
skrót
- (1.1) = drugi
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Dzisiaj byłem 2.
- (1.1) Mieszkam na 2. piętrze.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Po cyfrach arabskich oznaczających liczebniki porządkowe stawiamy kropki[1]. W języku polskim niedopuszczalna jest pisownia z końcówką, np. 2-gi – jest to błąd ortograficzny.
- (1.1) zobacz też: 0. • 1. • 2. • 3. • 4. • 5. • 6. • 7. • 8. • 9. • 10.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) 2nd
- esperanto: (1.1) 2a, 2-a
- francuski: (1.1) 2nd, 2e
- hiszpański: (1.1) 2.º
- niemiecki: (1.1) 2.
- nowogrecki: (1.1) 2ος, βʹ
- włoski: (1.1) 2º
- źródła:
- ↑ Hasło „Zasady pisowni i interpunkcji” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. (język niemiecki)
- wymowa:
- znaczenia:
skrót
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.