כֶּלֶב (język hebrajski)

(1.1) כלב

transliteracja:

kelew

wymowa:

IPA: /ˈkelev/, lm IPA: /klaˈvim/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. pies^[1]

odmiana:

(1) lp כלב; lm כלבים

przykłady:

(1.1) זה כלב יפה וחכם → To (jest) dobry i mądry pies.

składnia:

kolokacje:

(1.1) כלב שוטה • כלב־הים

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

חיי־כלב

etymologia:

prasemic. *kalb-; por. arab. كلب

uwagi:

źródła: