шляхта (język białoruski)
- transliteracja:
- šlâhta
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. w dawnej Polsce, Litwie i Białorusi: szlachta[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) дваранства
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. шляхціц m, шляхцянка ż, шляхецтва n, шляхтун m, шляхцюк m, шляхетнасць ż
- przym. шляхецкі, шляхетны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. szlachta < śwn. slahta → ród, plemię, szczep[1]
- uwagi:
- źródła:
шляхта (język bułgarski)
- transliteracja:
- šlâhta
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
шляхта (język ukraiński)
- transliteracja:
- šlâhta
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. szlachta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. шляхетство n, шляхтич m, шляхтянка ż, шляхтяночка ż, шляхтянин m, шляхетність ż
- przym. шляхетський, шляхтянський, шляхетний
- przysł. шляхетно
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. szlachta < śwn. slahta → ród, plemię, szczep
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.