звон (język białoruski)
звон (1.1)
- transliteracja:
- zvon
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dzwon
- (1.2) dzwonienie, brzęk[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) царкоўны звон → dzwon cerkiewny
- synonimy:
- (1.2) бразганне
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. званіца ż, званар m
- czas. званіць ndk.
- przym. званічны, званковы
- związki frazeologiczne:
- званіць ва ўсе званы • малінавы звон
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „brzęk” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 43.
звон (język rosyjski)
- transliteracja:
- zvon
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dzwonienie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.