бѣда (język cerkiewnosłowiański)

transliteracja:
běda
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bieda, nieszczęście, niepowodzenie, ciężar, katusza, klęska, męczarnia, męka, smutek[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. бѣда
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Stanisław (Eustachy) Strach, Składnia języka cerkiewnosłowiańskiego okresu nowożytnego z podręcznym słownikiem cerkiewnosłowiańsko-polskim, Parafia Prawosławna pw. św. Jerzego w Ząbkowicach Śląskich, Ząbkowice Śląskie 2012, ISBN 978-83-932650-0-8, s. 168.

бѣда (język staro-cerkiewno-słowiański)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
transliteracja:
běda
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bieda
odmiana:
(1.1) -y
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *běda
zob. bieda
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.