бурун (język karaczajsko-bałkarski)
бурун (1.1)
- transliteracja:
- burun
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) nos[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Э. Р. Тенишев, Х. И. Суюнчев (red.): Карачай-малкъар-орус сёзлюк/Карачаево-балкарско-русский словарь. Москва: Русский язык, 1989, s. 169, ISBN 5–200–00325–3.
бурун (język karaimski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) nos[1]
- (1.2) u zwierząt dziób, ryjek, ryj, pysk[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzad. борун
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- wyraz występuje we wszystkich trzech dialektach (trockim, halickim i krymskim)[1]
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.