бульба (język białoruski)
бульба (1.1)
- transliteracja:
- bulʹba
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ziemniak, ziemniaki
- odmiana:
- (1.1) D. бульбы blm
- przykłady:
- (1.1) На полі расла бульба. → Na polu rosły ziemniaki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ачышчаць бульбу → obierać ziemniaki • гатаваць / смажыць бульбу → gotować / smażyć ziemniaki • бульба ў мундзірах → ziemniaki w mundurkach
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бульбянішча n
- przym. бульбяшны, бульбяны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
бульба (język ukraiński)
бульби (1.1)
- transliteracja:
- bulʹba
- wymowa:
- IPA: /bˈulʲbɐ/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. bulwa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) бульби картоплі
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бульбиця ż, бульбан m, бульбашка ż
- zdrobn. бульбочка ż
- przym. бульбовий, бульбастий, бульбочковий, бульбашковий
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.