μοναξιά (język nowogrecki)
- transliteracja:
- monaxiá
- wymowa:
- IPA: [mo.na.ˈksça]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) samotność, osamotnienie, odosobnienie, izolacja
- (1.2) pustkowie, bezludzie, głusza
- odmiana:
- (1.1-2) lp F24; blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) απομόνωση, απομονωτισμός, μοναχικότητα
- (1.2) ερημιά, ερημοσύνη
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. μοναχός m, μοναχή ż
- przym. μοναχικός, μοναχός, μονάχος
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- koine μοναξία < gr. μονάξ
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.