κανόνας (język nowogrecki)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) reguła, norma, zasada

(1.2) linijka

(1.3) muz. kanon

(1.4) kośc. kanon

(1.5) praw. kanon

odmiana:

(1.1-5) M2

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) χάρακας m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ακανόνιστος, κανονικός, κανονιστικός

rzecz. κανονικότητα ż, κανονισμός m

czas. κανονίζω

przysł. κανονικά

związki frazeologiczne:

η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα → wyjątek potwierdza regułę

κανονικές συνθήκες → warunki standardowe

κατά κανόνα → z reguły, zwykle

με τον κανόνα και τον διαβήτη

etymologia:

(1.1-4) gr. κανών

uwagi:

źródła: