επαναστατικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.pa.na.sta.ti.ˈkos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rewolucyjny (związany z rewolucją)

(1.2) przen. rewolucyjny, przełomowy, epokowy

(1.3) przen. (o osobach) buntowniczy, kontestacyjny, nieposłuszny

odmiana:

(1.1-3) P1

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) επαναστατικό κίνημα → ruch rewolucyjny • επαναστατική ιδεολογία → ideologia rewolucyjna

(1.2) επαναστατικές μεταρρυθμίσεις → rewolucyjne reformy

(1.3) επαναστατικός χαρακτήρας → buntowniczy charakter

synonimy:

(1.1) ανατρεπτικός

(1.1) καινοτόμος, νεωτεριστικός

(1.3) ατίθασος, ανυπότακτος, απειθής

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. επανάσταση ż, επαναστάτης m, επαναστατικότητα ż, επαναστατισμός m, επαναστάτισσα ż, επαναστάτρια ż

czas. επαναστατώ

przym. επαναστατημένος, επαναστάτης

przysł. επαναστατικά

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) n.gr. επαναστάτης + -ικός

uwagi:

źródła: