ατέλεια (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [a.ˈte.li.a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niedoskonałość, defekt, wada, usterka
- (1.2) ekon. zwolnienie od cła, zniżka, ulga
- odmiana:
- (1.1-2) F27
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ελάττωμα, κουσούρι
- (1.2) φοροαπαλλαγή
- antonimy:
- (1.1) τελειότητα, εντέλεια, ιδανικότητα
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ατελειοποίητος, ατέλειωτος, ατελείωτος, ατελεύτητος, ατελώνιστος, ατελής
- przysł. ατελώς
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἀτέλεια
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.