Αθήνα (język nowogrecki)

Αθήνα (1.1)

transliteracja:

wymowa:

IPA: [a.ˈθi.na]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Ateny (miasto)

(1.2) hist. Ateny (polis)

odmiana:

(1.1-2) lp D. Αθήνας; blm

przykłady:

(1.1) Γεννήθηκα στην Αθήνα. → Urodziłem/am się w Atenach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. αθηναίικος, αθηναϊκός, αθηνιώτικος

rzecz. Αθηναίος m, Αθηναία ż, Αθηνιώτης m, Αθηνιώτισσα ż, Αθηναίισσα ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) gr. Ἀθῆναι

uwagi:

nie mylić z: Αθηνά (imię)

spotyka się jeszcze w języku archaizującym wersję w liczbie mnogiej Αθήναι

źródła: