ȳzuł (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. osioł[1]
- (1.2) pot. osioł (uparty człowiek)
- (1.3) pot. osioł (ktoś głupi)
- odmiana:
- (1.1-3) lp ȳzuł, lm ȳzułn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) ȳzł̥
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) zdrobn. ȳzeła
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. esel < swn. esil < prazachgerm. *asil
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ssaki
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 548.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.