štrȫfa (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
śtröfa
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) karać, chłostać[1]

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(2.1) karanie

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) lm od: štrȫf
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty štrȫft, imiesłów czasu przeszłego gəštrȫft
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) korǡn
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. štrȫf ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. štrȫf + -a
por. niem. strafen
uwagi:
zobacz też: štrȫfabyštrȫfa
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 420.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.