šau (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szuba, futro (suknem pokryte)[1]
- (1.2) widok[1]
- odmiana:
- (1.1) lp šau; lm šaua
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. šouła n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) śwn. schûbe, schoube, schûwe; por. niem. Schaube, górnosaksoński Schaube ż, bwr. Schaubm ż, m
- (1.2) śwn. schouwe, schowe, schou; por. niem. Schau
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ubrania
- źródła:
- 1 2
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 366.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.