łȧjn (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
łajn • łaein
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) len (nasienie)[1]

czasownik

(2.1) pożyczać[1]
(2.2) zaciągnąć dług[1]
odmiana:
(2.1) czas przeszły prosty: łȧ
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łajnmaoł n, łȧjnfłoster ż, łȧjnmāł n, łȧjnȳł n
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. leihen
uwagi:
zobacz też: fłāhs
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 253-254.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.