ös (język islandzki)
- wymowa:
- IPA: [ˈœs]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
ös (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. (np. w sporcie, muzyce) intensywność, dynamiczność, ruch, żywiołowość
- odmiana:
- (1.1) lp ett ös, öset, blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) fullt ös → maksymalna intensywność, aktywność na pełną parę
- synonimy:
- (1.1) fart, intensitet, liv och rörelse, ståhej
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ösa
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: os → odór
- źródła:
ös (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- ȫs
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ścierwo, padlina[1]
- (1.2) pogard. → (1.1) wyzywające przezwisko[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.