występować

From występić +‎ -ować. First attested in 1425. Compare Old Czech vystupovati and Old Slovak vystupovať.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨstæ̃pɔvat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨstæ̃pɔvat͡ɕ/

występować impf

1. to break off ties with something, to leave a community
   • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI‎, Krakow, page 708:

     Ize braczya nye mayą... *vystopovaczi zs tego braczthva, alye w nyem mayą thrvaczi (de non recedendo ab hac fraternitate)

     [Iże bracia nie mają... występować s tego bractwa, ale w niem mają trwać (de non recedendo ab hac fraternitate)]

• Polish: występować
• Silesian: wystympować

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “występować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish występować. By surface analysis, wystąpić +‎ -ować. Compare Czech vystupovat and Kashubian wëstãpòwac.

• IPA^(key): /vɨ.stɛmˈpɔ.vat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨs.tɛ̃ˈpɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: wy‧stę‧po‧wać

występować impf (perfective wystąpić)

1. (intransitive) to perform, to play (take part in a performance) [+ z (instrumental) = in what]

   Synonyms: produkować się, prezentować się

2. (intransitive) to appear; to act; to work; to speak out (to speak publicly about something or take action in connection with it) [+ z (instrumental) = in what], [+ przeciw (dative) = against whom/what]
3. (intransitive) to apply (to make an official request for) [+ z (instrumental) = in what], [+ do (genitive) = with whom], [+ o (accusative) = for what]
4. (intransitive) to lead, to step out (to leave to the front of some group) [+ z (genitive) = what group]

   Synonym: wypisywać się

5. (intransitive) to leave, to step down (to resign from some group)

   Synonym: wstępować

6. (intransitive) to flood (of large amounts of liquid; to leave some container) [+ z (genitive) = out of what]
7. (intransitive) to appear, to show up

   Synonym: pojawiać się

8. (intransitive) to occur, to be present, to be found

   Nad Biebrzą licznie występują bobry. ― Near the Biebrza, beavers are found in large numbers.

   Ostatni przypadek ospy prawdziwej w USA wystąpił w 1949 roku. ― The last case of smallpox in the U.S. occurred in 1949.

9. (intransitive) to demand [+ z (instrumental) = what]

   Synonym: zażądać

10. (intransitive) to appear (to show oneself publically)

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), występować is one of the most used words in Polish, appearing 69 times in scientific texts, 12 times in news, 26 times in essays, 0 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 108 times, making it the 583rd most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• występować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• występować in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “występować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “występować się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Wiesław Morawski (07.04.2010) “WYSTĘPOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “występować”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “występować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “występować”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1048
• występować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego