vrouwe
Dutch
Etymology
Older form of vrouw.
Pronunciation
Audio (file)
Usage notes
Not to be confused with vrouw (“woman”).
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch frouwa, from Proto-Germanic *frawjǭ.
Inflection
This noun needs an inflection-table template.
Derived terms
- general:
- vrouwachtich
- vrouwelijc
- vrouwenavont
- vrouwenbeddestro
- vrouwencaproen
- vrouwencleet
- vrouwenclooster
- vrouwenconne
- vrouwencracht
- vrouwencrame
- vrouwendach
- vrouwenhabijt
- vrouwenhaer
- vrouwenherte
- vrouwenhoike
- vrouwenhuus
- vrouwenlist
- vrouwenlust
- vrouwenmelc
- vrouwenminne
- vrouwenschoe
- vrouwenspel
- vrouwenspon
- vrouwenstoel
- vrouwenstonde
- vrouwenvolc
- vrouwenwaerheit
- vrouwenwagen
- vrouwenwee
- vrouwsch
- persons:
- camerjoncvrouwe
- cloosterjoncvrouwe
- cloostervrouwe
- craemvrouwe
- erfvrouwe
- grotevrouwe
- hovetvrouwe
- huusvrouwe
- lantvrouwe
- leitsvrouwe
- meervrouwe
- mevrouwe
- mijnvrouwe
- monicvrouwe
- perdeelsvrouwe
- scholevrouwe
- schonevrouwe
- stalvrouwe
- stiefvrouwe
- stoofvrouwe
- swegervrouwe
- tafelvrouwe
- tovervrouwe
- vroedevrouwe
- vrouwenbeelt
- vrouwenbroeder
- vrouwenconne
- vrouwenlijf
- vrouwenmensche
- vrouwenname
- weduwevrouwe
- wijnvrouwe
- wijsvrouwe
Descendants
Further reading
- “vrouwe”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vrouwe (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I
Middle High German
Etymology
Inherited from Old High German frouwa.
Declension
Descendants
- German: Frau
Zealandic
Etymology
From Middle Dutch vrouwe, from Old Dutch frouwa, from Proto-Germanic *frawjǭ.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.