voor

See also: võõr and voor-

Afrikaans

Pronunciation

  • IPA(key): /fʊə̯r/

Etymology 1

From Dutch voor, from Middle Dutch vore, voor, from Old Dutch fora, fore, from Proto-Germanic *furai.

Preposition

voor

  1. before
  2. in front of
Alternative forms

Etymology 2

From Dutch voor, from Proto-Germanic *furhs.

Noun

voor (plural vore)

  1. furrow

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /voːr/, [vʊːr]
  • (file)
  • Hyphenation: voor
  • Rhymes: -oːr

Etymology 1

From Middle Dutch vore, vor, voor, from Old Dutch fora, fore, from Proto-West Germanic *forē, from Proto-Germanic *furai. There were originally two distinct Germanic forms, *furai and *furi, which functionally merged in most Germanic languages, including Dutch. The form derived from the former became standard in Dutch, while the latter survives as the dialectal form veur.

Preposition

voor

  1. for
  2. before
  3. in front of
Inflection
Derived terms
verbs
nouns
other

Descendants
  • Afrikaans: voor
  • Berbice Creole Dutch: foro
  • Javindo: foor
  • Negerhollands: voor, fo, for
  • Jersey Dutch: för, f'r
    • Virgin Islands Creole: voor (dated)
  • Petjo: voor, foor
  • Skepi Creole Dutch: foo, fou

Noun

voor n (plural voors)

  1. pro, advantage, upside, positive
    Synonym: pro
    Antonyms: tegen, contra
    Hij overwoog het voor en tegen.He considered the pros and cons.
Descendants

Etymology 2

From Middle Dutch vore, from Old Dutch *furh, from Proto-West Germanic *furh, from Proto-Germanic *furhs.

Noun

voor f (plural voren, diminutive voortje n)

  1. furrow
Alternative forms
Descendants

Estonian

Etymology 1

Loaned from Finnish vuori.

Noun

voor (genitive voore, partitive voort)

  1. drumlin, an oval ridge formed under glacier ice.
Declension
Declension of voor (ÕS type 13/suur, length gradation)
singular plural
nominative voor voored
accusative nom.
gen. voore
genitive voorte
partitive voort voori
illative voorde
vooresse
voortesse
voorisse
inessive voores voortes
vooris
elative voorest voortest
voorist
allative voorele voortele
voorile
adessive voorel voortel
vooril
ablative voorelt voortelt
voorilt
translative vooreks voorteks
vooriks
terminative vooreni voorteni
essive voorena voortena
abessive vooreta voorteta
comitative voorega voortega

Etymology 2

From Middle Low German vore.

Noun

voor (genitive voori, partitive voori)

  1. a row of trucks or any other vehicle carrying a load
  2. row
Declension
Declension of voor (ÕS type 22e/riik, length gradation)
singular plural
nominative voor voorid
accusative nom.
gen. voori
genitive vooride
partitive voori voore
voorisid
illative voori
voorisse
vooridesse
vooresse
inessive vooris voorides
voores
elative voorist vooridest
voorest
allative voorile vooridele
voorele
adessive vooril vooridel
voorel
ablative voorilt vooridelt
voorelt
translative vooriks voorideks
vooreks
terminative voorini voorideni
essive voorina vooridena
abessive voorita voorideta
comitative vooriga vooridega

Etymology 3

From Proto-Finnic *vooro, possibly a loan from Proto-Baltic [Term?], compare Lithuanian vora (line, row).

Noun

voor (genitive vooru, partitive vooru)

  1. phase, stage, round, e.g in a competition
    Laulukonkursil on kolm vooru.There are three stages in the singing competition.
  2. (somewhat dated) queue, turn, time
Declension
Declension of voor (ÕS type 22e/riik, length gradation)
singular plural
nominative voor voorud
accusative nom.
gen. vooru
genitive voorude
partitive vooru voore
voorusid
illative vooru
voorusse
voorudesse
vooresse
inessive voorus voorudes
voores
elative voorust voorudest
voorest
allative voorule voorudele
voorele
adessive voorul voorudel
voorel
ablative voorult voorudelt
voorelt
translative vooruks voorudeks
vooreks
terminative vooruni voorudeni
essive vooruna voorudena
abessive vooruta voorudeta
comitative vooruga voorudega

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.