verkondigen

Dutch

Etymology

From kondig (“known”) +‎ ver- -en.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ver‧kon‧di‧gen

Verb

verkondigen

  1. to announce, proclaim
  2. to preach

Inflection
Inflection of verkondigen (weak, prefixed)
infinitive verkondigen
past singular verkondigde
past participle verkondigd
infinitive verkondigen
gerund verkondigen n
present tense past tense
1st person singular verkondigverkondigde
2nd person sing. (jij) verkondigtverkondigde
2nd person sing. (u) verkondigtverkondigde
2nd person sing. (gij) verkondigtverkondigde
3rd person singular verkondigtverkondigde
plural verkondigenverkondigden
subjunctive sing.1 verkondigeverkondigde
subjunctive plur.1 verkondigenverkondigden
imperative sing. verkondig
imperative plur.1 verkondigt
participles verkondigendverkondigd
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Negerhollands: verkondig
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.