verhuizen

Dutch

Etymology

From ver- + huizen.

Pronunciation

  • Rhymes: -œy̯zən
  • (file)

Verb

verhuizen

  1. to move house (to move from one residence to another)

Inflection

Inflection of verhuizen (weak, prefixed)
infinitive verhuizen
past singular verhuisde
past participle verhuisd
infinitive verhuizen
gerund verhuizen n
present tense past tense
1st person singular verhuisverhuisde
2nd person sing. (jij) verhuistverhuisde
2nd person sing. (u) verhuistverhuisde
2nd person sing. (gij) verhuistverhuisde
3rd person singular verhuistverhuisde
plural verhuizenverhuisden
subjunctive sing.1 verhuizeverhuisde
subjunctive plur.1 verhuizenverhuisden
imperative sing. verhuis
imperative plur.1 verhuist
participles verhuizendverhuisd
1) Archaic.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: verhuis
  • Negerhollands: verhuus
  • Aukan: foloisi
  • Caribbean Hindustani: froisi howe
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.