uurre

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *uurdëk. Equivalent to uurtaa (“to groove, furrow”) +‎ -e.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈuːrːeˣ/, [ˈuːrːe̞(ʔ)]
  • Rhymes: -uːrːe
  • Syllabification(key): uur‧re

Noun

uurre

  1. furrow, line (deep wrinkle, such as in the skin of the face, especially on someone's forehead)
    Väsyneenä hänen otsalleen ilmestyi syvä uurre.
    When she was tired, a deep furrow appeared on her forehead.
  2. rut (track worn in the ground, as from the passage of many wheels along a road)
  3. (geology) groove, striation (scratch or gouge cut into bedrock by glacial abrasion)

Declension
Inflection of uurre (Kotus type 48*K/hame, rt-rr gradation)
nominative uurre uurteet
genitive uurteen uurteiden
uurteitten
partitive uurretta uurteita
illative uurteeseen uurteisiin
uurteihin
singular plural
nominative uurre uurteet
accusative nom. uurre uurteet
gen. uurteen
genitive uurteen uurteiden
uurteitten
partitive uurretta uurteita
inessive uurteessa uurteissa
elative uurteesta uurteista
illative uurteeseen uurteisiin
uurteihin
adessive uurteella uurteilla
ablative uurteelta uurteilta
allative uurteelle uurteille
essive uurteena uurteina
translative uurteeksi uurteiksi
abessive uurteetta uurteitta
instructive — uurtein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of uurre (Kotus type 48*K/hame, rt-rr gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative uurteeni uurteeni
accusative nom. uurteeni uurteeni
gen. uurteeni
genitive uurteeni uurteideni
uurteitteni
partitive uurrettani uurteitani
inessive uurteessani uurteissani
elative uurteestani uurteistani
illative uurteeseeni uurteisiini
uurteihini
adessive uurteellani uurteillani
ablative uurteeltani uurteiltani
allative uurteelleni uurteilleni
essive uurteenani uurteinani
translative uurteekseni uurteikseni
abessive uurteettani uurteittani
instructive — —
comitative — uurteineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative uurteesi uurteesi
accusative nom. uurteesi uurteesi
gen. uurteesi
genitive uurteesi uurteidesi
uurteittesi
partitive uurrettasi uurteitasi
inessive uurteessasi uurteissasi
elative uurteestasi uurteistasi
illative uurteeseesi uurteisiisi
uurteihisi
adessive uurteellasi uurteillasi
ablative uurteeltasi uurteiltasi
allative uurteellesi uurteillesi
essive uurteenasi uurteinasi
translative uurteeksesi uurteiksesi
abessive uurteettasi uurteittasi
instructive — —
comitative — uurteinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative uurteemme uurteemme
accusative nom. uurteemme uurteemme
gen. uurteemme
genitive uurteemme uurteidemme
uurteittemme
partitive uurrettamme uurteitamme
inessive uurteessamme uurteissamme
elative uurteestamme uurteistamme
illative uurteeseemme uurteisiimme
uurteihimme
adessive uurteellamme uurteillamme
ablative uurteeltamme uurteiltamme
allative uurteellemme uurteillemme
essive uurteenamme uurteinamme
translative uurteeksemme uurteiksemme
abessive uurteettamme uurteittamme
instructive — —
comitative — uurteinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative uurteenne uurteenne
accusative nom. uurteenne uurteenne
gen. uurteenne
genitive uurteenne uurteidenne
uurteittenne
partitive uurrettanne uurteitanne
inessive uurteessanne uurteissanne
elative uurteestanne uurteistanne
illative uurteeseenne uurteisiinne
uurteihinne
adessive uurteellanne uurteillanne
ablative uurteeltanne uurteiltanne
allative uurteellenne uurteillenne
essive uurteenanne uurteinanne
translative uurteeksenne uurteiksenne
abessive uurteettanne uurteittanne
instructive — —
comitative — uurteinenne
third-person possessor
singular plural
nominative uurteensa uurteensa
accusative nom. uurteensa uurteensa
gen. uurteensa
genitive uurteensa uurteidensa
uurteittensa
partitive uurrettaan
uurrettansa		 uurteitaan
uurteitansa
inessive uurteessaan
uurteessansa		 uurteissaan
uurteissansa
elative uurteestaan
uurteestansa		 uurteistaan
uurteistansa
illative uurteeseensa uurteisiinsa
uurteihinsa
adessive uurteellaan
uurteellansa		 uurteillaan
uurteillansa
ablative uurteeltaan
uurteeltansa		 uurteiltaan
uurteiltansa
allative uurteelleen
uurteellensa		 uurteilleen
uurteillensa
essive uurteenaan
uurteenansa		 uurteinaan
uurteinansa
translative uurteekseen
uurteeksensa		 uurteikseen
uurteiksensa
abessive uurteettaan
uurteettansa		 uurteittaan
uurteittansa
instructive — —
comitative — uurteineen
uurteinensa

Synonyms

Derived terms
compounds

Further reading

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *uurdëk. Cognates include Finnish uurre and Estonian uure.

Pronunciation
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈuːrːe/, [ˈuːrː]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈuːrːe/, [ˈuːrːe̞]
  • Rhymes: -uːrː, -uːrːe
  • Hyphenation: uur‧re

Noun

uurre

  1. groove

Declension
Declension of uurre (type 6/lähe, no gradation)
singular plural
nominative uurre uurreet
genitive uurreen uurrein
partitive uurretta uurreita
illative uurreesse uurreisse
inessive uurrees uurreis
elative uurreest uurreist
allative uurreelle uurreille
adessive uurreel uurreil
ablative uurreelt uurreilt
translative uurreeks uurreiks
essive uurreenna, uurreen uurreinna, uurrein
exessive1) uurreent uurreint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 627
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.