uspokoić
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /u.spɔˈkɔ.it͡ɕ/
Audio 1, uspokoić (file) Audio 2, uspokoić się (file) - Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: u‧spo‧ko‧ić
Verb
uspokoić pf (imperfective uspokajać)
Conjugation
Conjugation of uspokoić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | uspokoić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | uspokoję | uspokoimy | ||||||||||||||||
2nd | uspokoisz | uspokoicie | |||||||||||||||||
3rd | uspokoi | uspokoją | |||||||||||||||||
impersonal | uspokoi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | uspokoiłem, -(e)m uspokoił |
uspokoiłam, -(e)m uspokoiła |
uspokoiłom, -(e)m uspokoiło |
uspokoiliśmy, -(e)śmy uspokoili |
uspokoiłyśmy, -(e)śmy uspokoiły | |||||||||||||
2nd | uspokoiłeś, -(e)ś uspokoił |
uspokoiłaś, -(e)ś uspokoiła |
uspokoiłoś, -(e)ś uspokoiło |
uspokoiliście, -(e)ście uspokoili |
uspokoiłyście, -(e)ście uspokoiły | ||||||||||||||
3rd | uspokoił | uspokoiła | uspokoiło | uspokoili | uspokoiły | ||||||||||||||
impersonal | uspokojono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | uspokoiłbym, bym uspokoił |
uspokoiłabym, bym uspokoiła |
uspokoiłobym, bym uspokoiło |
uspokoilibyśmy, byśmy uspokoili |
uspokoiłybyśmy, byśmy uspokoiły | |||||||||||||
2nd | uspokoiłbyś, byś uspokoił |
uspokoiłabyś, byś uspokoiła |
uspokoiłobyś, byś uspokoiło |
uspokoilibyście, byście uspokoili |
uspokoiłybyście, byście uspokoiły | ||||||||||||||
3rd | uspokoiłby, by uspokoił |
uspokoiłaby, by uspokoiła |
uspokoiłoby, by uspokoiło |
uspokoiliby, by uspokoili |
uspokoiłyby, by uspokoiły | ||||||||||||||
impersonal | uspokojono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech uspokoję | uspokójmy | ||||||||||||||||
2nd | uspokój | uspokójcie | |||||||||||||||||
3rd | niech uspokoi | niech uspokoją | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | uspokojony | uspokojona | uspokojone | uspokojeni | uspokojone | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | uspokoiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | uspokojenie |
Related terms
adjectives
adverbs
nouns
- pokoiczek
- pokoik
- pokojowa
- pokojowiec
- pokojowość
- pokojówka
- pokój
- przedpokój
- spokój
- uspokajacz
verbs
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.