uitvechten

From Middle Dutch utevechten. Equivalent to uit +‎ vechten.

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌfɛx.tə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: uit‧vech‧ten

uitvechten

1. (transitive) to reach a solution or an end through fighting; to fight it out
   • 1799, Samuel Richardson, Geschiedenis van Karel Grandison (= tr. of The History of Sir Charles Grandison), part 4, Johannes Allart (publ.), pages 314 and 315.

     Wel, en meent gij niet, dat wij elkander aankeeken, als een paar zotten, toen wij alleen zagen, opdat wij, om zoo te ſpreken, den ſtrijd zouden uitvechten?

     Well, and you don't suppose that we were looking at one another like a pair of fools, when we were only watching, so that we, so to speak, would fight out the battle?

   • 1988, Tijdschrift voor theologie, page 284:

     Onze kennis ervan is zeer beperkt en ook vervalst door de propaganda-oorlogen die de koloniale machten met elkaar uitvochten.

     Our knowledge about it is seriously limited and also falsified by the propaganda wars that the colonial powers fought out with each other.

• vechten uit