uitdelgen

Dutch

Etymology

uit +‎ delgen

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈœy̯ˌdɛlɣə(n)/
  • Audio(file)

Verb

uitdelgen

  1. to amortize (US), amortise (UK)

Inflection
Inflection of uitdelgen (weak, separable)
infinitive uitdelgen
past singular delgde uit
past participle uitgedelgd
infinitive uitdelgen
gerund uitdelgen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular delg uitdelgde uituitdelguitdelgde
2nd person sing. (jij) delgt uitdelgde uituitdelgtuitdelgde
2nd person sing. (u) delgt uitdelgde uituitdelgtuitdelgde
2nd person sing. (gij) delgt uitdelgde uituitdelgtuitdelgde
3rd person singular delgt uitdelgde uituitdelgtuitdelgde
plural delgen uitdelgden uituitdelgenuitdelgden
subjunctive sing.1 delge uitdelgde uituitdelgeuitdelgde
subjunctive plur.1 delgen uitdelgden uituitdelgenuitdelgden
imperative sing. delg uit
imperative plur.1 delgt uit
participles uitdelgenduitgedelgd
1) Archaic.

Descendants
  • Negerhollands: tilg ut

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.