tíð
Faroese
Etymology
From Old Norse tíð, from Proto-Germanic *tīdiz, from Proto-Indo-European *dīti- (“time, period”), from *dī- (“time”).
Declension
Declension of tíð | ||||
---|---|---|---|---|
f2 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | tíð | tíðin | tíðir | tíðirnar |
accusative | tíð | tíðina | tíðir | tíðirnar |
dative | tíð | tíðini | tíðum | tíðunum |
genitive | tíðar | tíðarinnar | tíða | tíðanna |
Related terms
- tíðarandi, tiðaravmarking, tíðarætlan, tíðarhóskandi, tiðarmerking, tíðarrák, tíðarrit, tíðarspegil
Further reading
- "tíð" at Sprotin.fo
Icelandic
Etymology
From Old Norse tíð, from Proto-Germanic *tīdiz, from Proto-Indo-European *dīti- (“time, period”), from *dī- (“time”).
Pronunciation
- IPA(key): /tʰiːð/
Noun
Declension
Derived terms
Derived terms
- ártíð
- framtíð
- innan tíðar
- í tæka tíð
- með tíð og tíma
- núliðin tíð
- nútíð
- skildagatíð
- tíðaratviksorð
- þáframtíð
- þáliðin tíð
- þáskildagatíð
- þátíð
- þeirrar tíðar menn
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *tīdiz, from Proto-Indo-European *dīti- (“time, period”), from *dī- (“time”). Compare Old English tīd (English tide), Old Frisian tīd (West Frisian tiid), Old Saxon tīd (Low German Tied), Old Dutch tīt (Dutch tijd), Old High German zīt (German Zeit); compare also Old Armenian տի (ti).
Noun
Declension
Related terms
Descendants
Adjective
tíð
References
- tíð in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.