svengja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsveiɲca/
    Rhymes: -eiɲca

Verb

svengja (weak verb, third-person singular past indicative svengdi, supine svengt)

  1. (usually impersonal, governs accusative) to cause to feel hungry
    Mig svengir.
    I am hungry.

Conjugation
svengja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að svengja
supine
(sagnbót)		 svengt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 svengjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég svengi við svengjum present
(nútíð)		 ég svengi við svengjum
þú svengir þið svengið þú svengir þið svengið
hann, hún, það svengir þeir, þær, þau svengja hann, hún, það svengi þeir, þær, þau svengi
past
(þátíð)		 ég svengdi við svengdum past
(þátíð)		 ég svengdi við svengdum
þú svengdir þið svengduð þú svengdir þið svengduð
hann, hún, það svengdi þeir, þær, þau svengdu hann, hún, það svengdi þeir, þær, þau svengdu
imperative
(boðháttur)		 sveng (þú) svengið (þið)
Forms with appended personal pronoun
svengdu svengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svengjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að svengjast
supine
(sagnbót)		 svengst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 svengjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég svengist við svengjumst present
(nútíð)		 ég svengist við svengjumst
þú svengist þið svengist þú svengist þið svengist
hann, hún, það svengist þeir, þær, þau svengjast hann, hún, það svengist þeir, þær, þau svengist
past
(þátíð)		 ég svengdist við svengdumst past
(þátíð)		 ég svengdist við svengdumst
þú svengdist þið svengdust þú svengdist þið svengdust
hann, hún, það svengdist þeir, þær, þau svengdust hann, hún, það svengdist þeir, þær, þau svengdust
imperative
(boðháttur)		 svengst (þú) svengist (þið)
Forms with appended personal pronoun
svengstu svengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 svengdur svengd svengt svengdir svengdar svengd
accusative
(þolfall)		 svengdan svengda svengt svengda svengdar svengd
dative
(þágufall)		 svengdum svengdri svengdu svengdum svengdum svengdum
genitive
(eignarfall)		 svengds svengdrar svengds svengdra svengdra svengdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 svengdi svengda svengda svengdu svengdu svengdu
accusative
(þolfall)		 svengda svengdu svengda svengdu svengdu svengdu
dative
(þágufall)		 svengda svengdu svengda svengdu svengdu svengdu
genitive
(eignarfall)		 svengda svengdu svengda svengdu svengdu svengdu

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.