strzyc

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish strzyc, from Proto-Slavic *striťi (stem *strig-), from Proto-Indo-European *streyg- (to stroke, rub, shear). Doublet of strajkować (to strike) and strychować (to graze, to level, to line, to separate, to shell).

Pronunciation

  • IPA(key): /stʂɨt͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨt͡s
  • Syllabification: strzyc

Verb

strzyc impf (perfective ostrzyc)

  1. (transitive) to shear, to cut, to clip, to trim
    Synonyms: ścinać, obcinać, okrawać, przycinać, trymować
  2. (transitive) to fleece
    Synonym: golić
  3. (reflexive with się) to shear oneself, to cut one's own hair
  4. (reflexive with się) to get a haircut

Conjugation

Conjugation of strzyc impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strzyc
present tense 1st strzygę strzyżemy
2nd strzyżesz strzyżecie
3rd strzyże strzygą
impersonal strzyże się
past tense 1st strzygłem,
-(e)m strzygł
strzygłam,
-(e)m strzygła
strzygłom,
-(e)m strzygło
strzygliśmy,
-(e)śmy strzygli
strzygłyśmy,
-(e)śmy strzygły
2nd strzygłeś,
-(e)ś strzygł
strzygłaś,
-(e)ś strzygła
strzygłoś,
-(e)ś strzygło
strzygliście,
-(e)ście strzygli
strzygłyście,
-(e)ście strzygły
3rd strzygł strzygła strzygło strzygli strzygły
impersonal strzyżono
future tense 1st będę strzygł,
będę strzyc
będę strzygła,
będę strzyc
będę strzygło,
będę strzyc
będziemy strzygli,
będziemy strzyc
będziemy strzygły,
będziemy strzyc
2nd będziesz strzygł,
będziesz strzyc
będziesz strzygła,
będziesz strzyc
będziesz strzygło,
będziesz strzyc
będziecie strzygli,
będziecie strzyc
będziecie strzygły,
będziecie strzyc
3rd będzie strzygł,
będzie strzyc
będzie strzygła,
będzie strzyc
będzie strzygło,
będzie strzyc
będą strzygli,
będą strzyc
będą strzygły,
będą strzyc
impersonal będzie strzyc się
conditional 1st strzygłbym,
bym strzygł
strzygłabym,
bym strzygła
strzygłobym,
bym strzygło
strzyglibyśmy,
byśmy strzygli
strzygłybyśmy,
byśmy strzygły
2nd strzygłbyś,
byś strzygł
strzygłabyś,
byś strzygła
strzygłobyś,
byś strzygło
strzyglibyście,
byście strzygli
strzygłybyście,
byście strzygły
3rd strzygłby,
by strzygł
strzygłaby,
by strzygła
strzygłoby,
by strzygło
strzygliby,
by strzygli
strzygłyby,
by strzygły
impersonal strzyżono by
imperative 1st niech strzygę strzyżmy
2nd strzyż strzyżcie
3rd niech strzyże niech strzygą
active adjectival participle strzygący strzygąca strzygące strzygący strzygące
passive adjectival participle strzyżony strzyżona strzyżone strzyżeni strzyżone
contemporary adverbial participle strzygąc
verbal noun strzyżenie

Derived terms

nouns
verbs

Further reading

  • strzyc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strzyc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.