postrzyc

Old Polish

Etymology

From po- +‎ strzyc. First attested in 1421.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔstr̝it͡s/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔstr̝it͡s/

Verb

postrzyc pf

  1. to perform a Slavic coming-of-age ritual haircut
    • 1856-1870 [1421], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 1810:
      Pansska ministerialis debet docere infra duas septimanas, quod est signatus vlg. postrzizen ministerialis
      [Pęszka ministerialis debet docere infra duas septimanas, quod est signatus vlg. postrzyżen ministerialis]
nouns
verb
  • postrzygać impf

Descendants
  • Polish: postrzyc

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish postrzyc. By surface analysis, po- +‎ strzyc.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.stʂɨt͡s/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈpɔ.stʂɨt͡s/, /ˈpɔ.str̝ɨt͡s/
  • Rhymes: -ɔstʂɨt͡s
  • Syllabification: po‧strzyc

Verb

postrzyc pf (imperfective postrzygać)

  1. (transitive) to shear (e.g. wool), to cut (e.g. hair), to clip, to trim [+accusative = whom] or [+accusative = what] and [+dative = whom]
    Synonym: ostrzyc
  2. (transitive) to shear many animals
  3. (transitive, carpentry) to even or smoothen by cutting

Verb

postrzyc pf

  1. (transitive) to shear for some time, for a while

Conjugation
Conjugation of postrzyc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive postrzyc
future tense 1st postrzygę postrzyżemy
2nd postrzyżesz postrzyżecie
3rd postrzyże postrzygą
impersonal postrzyże się
past tense 1st postrzygłem,
-(e)m postrzygł		 postrzygłam,
-(e)m postrzygła		 postrzygłom,
-(e)m postrzygło		 postrzygliśmy,
-(e)śmy postrzygli		 postrzygłyśmy,
-(e)śmy postrzygły
2nd postrzygłeś,
-(e)ś postrzygł		 postrzygłaś,
-(e)ś postrzygła		 postrzygłoś,
-(e)ś postrzygło		 postrzygliście,
-(e)ście postrzygli		 postrzygłyście,
-(e)ście postrzygły
3rd postrzygł postrzygła postrzygło postrzygli postrzygły
impersonal postrzyżono
conditional 1st postrzygłbym,
bym postrzygł		 postrzygłabym,
bym postrzygła		 postrzygłobym,
bym postrzygło		 postrzyglibyśmy,
byśmy postrzygli		 postrzygłybyśmy,
byśmy postrzygły
2nd postrzygłbyś,
byś postrzygł		 postrzygłabyś,
byś postrzygła		 postrzygłobyś,
byś postrzygło		 postrzyglibyście,
byście postrzygli		 postrzygłybyście,
byście postrzygły
3rd postrzygłby,
by postrzygł		 postrzygłaby,
by postrzygła		 postrzygłoby,
by postrzygło		 postrzygliby,
by postrzygli		 postrzygłyby,
by postrzygły
impersonal postrzyżono by
imperative 1st niech postrzygę postrzyżmy
2nd postrzyż postrzyżcie
3rd niech postrzyże niech postrzygą
passive adjectival participle postrzyżony postrzyżona postrzyżone postrzyżeni postrzyżone
anterior adverbial participle postrzygłszy
verbal noun postrzyżenie

Derived terms
noun

References

    Further reading
    • postrzyc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • postrzyc in Polish dictionaries at PWN
    • “POSTRZYC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2010 May 18
    • “POSTRZYC%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2010 May 18
    • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “postrzyc”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 770
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.