skapa

See also: skápa, skåpa, skąpa, and skąpą

Faroese

Etymology

From Old Norse skapa (“to create”).

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈskɛapa]

Verb

skapa

  1. (God) to create
  2. to create, make, manufacture

Conjugation
Conjugation of skapa (group v-29-30)
infinitive skapa
supine skapað
participle (a5
(a39)/a6)1		 skapandi skaptur/
skapaður
present past
first singular skapi skapti/
skapaði
second singular skapar skapti/
skapaði
third singular skapar skapti/
skapaði
plural skapa skaptu/
skapaðu
imperative
singular skapa!
plural skapið!
1Only the past participle being declined.

Gothic

Romanization

skapa

  1. Romanization of 𐍃𐌺𐌰𐍀𐌰

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskaːpa/
    Rhymes: -aːpa

Etymology 1

From Old Norse skapa (“to create”).

Verb

skapa (weak verb, third-person singular past indicative skapaði, supine skapað)

  1. to create
Conjugation
skapa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skapa
supine
(sagnbót)		 skapað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skapandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skapa við sköpum present
(nútíð)		 ég skapi við sköpum
þú skapar þið skapið þú skapir þið skapið
hann, hún, það skapar þeir, þær, þau skapa hann, hún, það skapi þeir, þær, þau skapi
past
(þátíð)		 ég skapaði við sköpuðum past
(þátíð)		 ég skapaði við sköpuðum
þú skapaðir þið sköpuðuð þú skapaðir þið sköpuðuð
hann, hún, það skapaði þeir, þær, þau sköpuðu hann, hún, það skapaði þeir, þær, þau sköpuðu
imperative
(boðháttur)		 skapa (þú) skapið (þið)
Forms with appended personal pronoun
skapaðu skapiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skapast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skapast
supine
(sagnbót)		 skapast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skapandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skapast við sköpumst present
(nútíð)		 ég skapist við sköpumst
þú skapast þið skapist þú skapist þið skapist
hann, hún, það skapast þeir, þær, þau skapast hann, hún, það skapist þeir, þær, þau skapist
past
(þátíð)		 ég skapaðist við sköpuðumst past
(þátíð)		 ég skapaðist við sköpuðumst
þú skapaðist þið sköpuðust þú skapaðist þið sköpuðust
hann, hún, það skapaðist þeir, þær, þau sköpuðust hann, hún, það skapaðist þeir, þær, þau sköpuðust
imperative
(boðháttur)		 skapast (þú) skapist (þið)
Forms with appended personal pronoun
skapastu skapisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skapaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skapaður sköpuð skapað skapaðir skapaðar sköpuð
accusative
(þolfall)		 skapaðan skapaða skapað skapaða skapaðar sköpuð
dative
(þágufall)		 sköpuðum skapaðri sköpuðu sköpuðum sköpuðum sköpuðum
genitive
(eignarfall)		 skapaðs skapaðrar skapaðs skapaðra skapaðra skapaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skapaði skapaða skapaða sköpuðu sköpuðu sköpuðu
accusative
(þolfall)		 skapaða sköpuðu skapaða sköpuðu sköpuðu sköpuðu
dative
(þágufall)		 skapaða sköpuðu skapaða sköpuðu sköpuðu sköpuðu
genitive
(eignarfall)		 skapaða sköpuðu skapaða sköpuðu sköpuðu sköpuðu
Derived terms

Noun

skapa

  1. indefinite genitive plural of skap

Noun

skapa

  1. indefinite genitive plural of sköp

Norwegian Bokmål

Noun

skapa n

  1. definite plural of skap

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse skapa. Akin to English shape.

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /²skɑːpɑ/

Verb

skapa (present tense skapar or skaper, past tense skapa or skapte, past participle skapa or skapt, present participle skapande, imperative skap)

  1. to create
Derived terms

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskɑːpɑ/

Noun

skapa n

  1. definite plural of skap

References

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *skapjaną (“to make, create, shape”). Cognate with Old English scieppan, Old Frisian skeppa, Old Saxon skeppian, Old High German skaffan.

Verb

skapa (singular past indicative skóp, plural past indicative skópu, past participle skapaðr)

  1. to shape, make, create

Conjugation
Conjugation of skapa — active (irregular)
infinitive skapa
present participle skapandi
past participle skapaðr
indicative present past
1st-person singular skapi skapaða, skóp
2nd-person singular skapir skapaðir, skópt
3rd-person singular skapir skapaði, skóp
1st-person plural skǫpum skǫpuðum, skópum
2nd-person plural skapið skǫpuðuð, skópuð
3rd-person plural skapa skǫpuðu, skópu
subjunctive present past
1st-person singular skapa skapaða, skœpa
2nd-person singular skapir skapaðir, skœpir
3rd-person singular skapi skapaði, skœpi
1st-person plural skapim skapaðim, skœpim
2nd-person plural skapið skapaðið, skœpið
3rd-person plural skapi skapaði, skœpi
imperative present
2nd-person singular skap
1st-person plural skǫpum
2nd-person plural skapið
Conjugation of skapa — mediopassive (irregular)
infinitive skapask
present participle skapandisk
past participle skapazk
indicative present past
1st-person singular skǫpumk skǫpuðumk, skópumk
2nd-person singular skapask skapaðizk, skópzk
3rd-person singular skapask skapaðisk, skópsk
1st-person plural skǫpumsk skǫpuðumsk, skópumsk
2nd-person plural skapizk skǫpuðuzk, skópuzk
3rd-person plural skapask skǫpuðusk, skópusk
subjunctive present past
1st-person singular skǫpumk skǫpuðumk, skœpumk
2nd-person singular skapisk skapaðisk, skœpisk
3rd-person singular skapisk skapaðisk, skœpisk
1st-person plural skapimsk skapaðimsk, skœpimsk
2nd-person plural skapizk skapaðizk, skœpizk
3rd-person plural skapisk skapaðisk, skœpisk
imperative present
2nd-person singular skapask
1st-person plural skǫpumsk
2nd-person plural skapizk

Descendants
  • Icelandic: skapa, skepja
  • Faroese: skapa
  • Norwegian Bokmål: skape
  • Norwegian Nynorsk: skape, skapa
  • Old Swedish: skapa
  • Danish: skabe

References
  • “skapa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Old Swedish

Etymology

From Old Norse skapa, from Proto-Germanic *skapjaną.

Verb

skapa

  1. to create, to produce

Conjugation
Conjugation of skapa (strong)
present past
infinitive skapa —
participle skapandi, skapande skapaþer, skapter
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk skapar skapi, skape — skōp skōpi, skōpe
þū skapar skapi, skape skap skōpt skōpi, skōpe
han skapar skapi, skape — skōp skōpi, skōpe
vīr skapum, skapom skapum, skapom skapum, skapom skōpum, skōpom skōpum, skōpom
īr skapin skapin skapin skōpin skōpin
þēr skapa skapin — skōpu, skōpo skōpin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk skapas skapis, skapes — skōps skōpis, skōpes
þū skapas skapis, skapes — skōpts skōpis, skōpes
han skapas skapis, skapes — skōps skōpis, skōpes
vīr skapums, -oms skapums, skapoms — skōpums, skōpoms skōpums, skōpoms
īr skapins skapins — skōpins skōpins
þēr skapas skapins — skōpus, skōpos skōpins

Descendants

Swedish

Etymology

From Old Swedish skapa, from Old Norse skapa (“to create”), from Proto-Germanic *skapjaną. Related to German schaffen and English shape.

Pronunciation
  • audio(file)
  • IPA(key): /skɑːpa/

Verb

skapa (present skapar, preterite skapade, supine skapat, imperative skapa)

  1. to create; to make, to manufacture; to put into existence, chiefly by a creative act

Usage notes
  • As an antiquated past participle, skapt is also used. See also förena

Conjugation
Conjugation of skapa (weak)
Active Passive
Infinitive skapa skapas
Supine skapat skapats
Imperative skapa —
Imper. plural1 skapen —
Present Past Present Past
Indicative skapar skapade skapas skapades
Ind. plural1 skapa skapade skapas skapades
Subjunctive2 skape skapade skapes skapades
Participles
Present participle skapande
Past participle skapad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Conjugation of skapa (class 6 strong, archaic)
Active Passive
Infinitive skapa skapas
Supine skapat skapats
Imperative skapa —
Imper. plural1 skapan —
Present Past Present Past
Indicative skapar skop skapas skops
Ind. plural1 skapa skopo skapas skopos
Subjunctive2 skapa skope skapas skopes
Participles
Present participle skapande
Past participle skapt, skapad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.