skaða

See also: skada and skaþa

Icelandic

Etymology

From Old Norse skaða, from Proto-Germanic *skaþōną (“to injure”). Cognate with English scathe and German schaden.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskaːða/
  • Rhymes: -aːða

Verb

skaða (weak verb, third-person singular past indicative skaðaði, supine skaðað)

  1. (transitive, with accusative) to harm, to damage
    Synonyms: skemma, laska, skadda
  2. (transitive, with accusative) to injure, to hurt
    Synonym: meiða

Conjugation
skaða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skaða
supine
(sagnbót)		 skaðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skaðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skaða við sköðum present
(nútíð)		 ég skaði við sköðum
þú skaðar þið skaðið þú skaðir þið skaðið
hann, hún, það skaðar þeir, þær, þau skaða hann, hún, það skaði þeir, þær, þau skaði
past
(þátíð)		 ég skaðaði við sköðuðum past
(þátíð)		 ég skaðaði við sköðuðum
þú skaðaðir þið sköðuðuð þú skaðaðir þið sköðuðuð
hann, hún, það skaðaði þeir, þær, þau sköðuðu hann, hún, það skaðaði þeir, þær, þau sköðuðu
imperative
(boðháttur)		 skaða (þú) skaðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
skaðaðu skaðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skaðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skaðast
supine
(sagnbót)		 skaðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skaðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skaðast við sköðumst present
(nútíð)		 ég skaðist við sköðumst
þú skaðast þið skaðist þú skaðist þið skaðist
hann, hún, það skaðast þeir, þær, þau skaðast hann, hún, það skaðist þeir, þær, þau skaðist
past
(þátíð)		 ég skaðaðist við sköðuðumst past
(þátíð)		 ég skaðaðist við sköðuðumst
þú skaðaðist þið sköðuðust þú skaðaðist þið sköðuðust
hann, hún, það skaðaðist þeir, þær, þau sköðuðust hann, hún, það skaðaðist þeir, þær, þau sköðuðust
imperative
(boðháttur)		 skaðast (þú) skaðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
skaðastu skaðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skaðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skaðaður sköðuð skaðað skaðaðir skaðaðar sköðuð
accusative
(þolfall)		 skaðaðan skaðaða skaðað skaðaða skaðaðar sköðuð
dative
(þágufall)		 sköðuðum skaðaðri sköðuðu sköðuðum sköðuðum sköðuðum
genitive
(eignarfall)		 skaðaðs skaðaðrar skaðaðs skaðaðra skaðaðra skaðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skaðaði skaðaða skaðaða sköðuðu sköðuðu sköðuðu
accusative
(þolfall)		 skaðaða sköðuðu skaðaða sköðuðu sköðuðu sköðuðu
dative
(þágufall)		 skaðaða sköðuðu skaðaða sköðuðu sköðuðu sköðuðu
genitive
(eignarfall)		 skaðaða sköðuðu skaðaða sköðuðu sköðuðu sköðuðu
  • skaði (“damage, loss; hurt, injury”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.