seiva

Galician

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈsej.βɐ]

Etymology 1

Inherited from Latin saliva. Displaced by saíva and the borrowed saliva, probably because of seiva (“sap”). For another possibly inherited example, see Italian scialiva.

Alternative forms
  • saíva

Noun

seiva f (plural seivas)

  1. (dated) saliva
    Synonyms: cuspe, saliva
    • 1409, J. L. Pensado Tomé, editor, Tratado de Albeitaria, Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 143:
      o que mays forte he de todos estos he o poo do rrosalgar amasado con seiua d'ome
      the strongest of them all is realgar power mixed with human saliva
Derived terms

Etymology 2

Borrowed from French sève and probably influenced by its homophone.

Noun

seiva f (plural seivas)

  1. sap
Descendants
  • → Spanish: savia (or from Portuguese)

Verb

seiva

  1. inflection of seivar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

References
  • “seiva” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • “seiva” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • “seiva” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • “seiva” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Icelandic

Etymology

Borrowed from English save.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈseiːva/
    Rhymes: -eiːva

Verb

seiva (weak verb, third-person singular past indicative seivaði, supine seivað)

  1. (computing, informal) to save
    Synonym: vista

Conjugation
seiva — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að seiva
supine
(sagnbót)		 seivað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 seivandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég seiva við seivum present
(nútíð)		 ég seivi við seivum
þú seivar þið seivið þú seivir þið seivið
hann, hún, það seivar þeir, þær, þau seiva hann, hún, það seivi þeir, þær, þau seivi
past
(þátíð)		 ég seivaði við seivuðum past
(þátíð)		 ég seivaði við seivuðum
þú seivaðir þið seivuðuð þú seivaðir þið seivuðuð
hann, hún, það seivaði þeir, þær, þau seivuðu hann, hún, það seivaði þeir, þær, þau seivuðu
imperative
(boðháttur)		 seiva (þú) seivið (þið)
Forms with appended personal pronoun
seivaðu seiviði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
seivast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að seivast
supine
(sagnbót)		 seivast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 seivandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég seivast við seivumst present
(nútíð)		 ég seivist við seivumst
þú seivast þið seivist þú seivist þið seivist
hann, hún, það seivast þeir, þær, þau seivast hann, hún, það seivist þeir, þær, þau seivist
past
(þátíð)		 ég seivaðist við seivuðumst past
(þátíð)		 ég seivaðist við seivuðumst
þú seivaðist þið seivuðust þú seivaðist þið seivuðust
hann, hún, það seivaðist þeir, þær, þau seivuðust hann, hún, það seivaðist þeir, þær, þau seivuðust
imperative
(boðháttur)		 seivast (þú) seivist (þið)
Forms with appended personal pronoun
seivastu seivisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
seivaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 seivaður seivuð seivað seivaðir seivaðar seivuð
accusative
(þolfall)		 seivaðan seivaða seivað seivaða seivaðar seivuð
dative
(þágufall)		 seivuðum seivaðri seivuðu seivuðum seivuðum seivuðum
genitive
(eignarfall)		 seivaðs seivaðrar seivaðs seivaðra seivaðra seivaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 seivaði seivaða seivaða seivuðu seivuðu seivuðu
accusative
(þolfall)		 seivaða seivuðu seivaða seivuðu seivuðu seivuðu
dative
(þágufall)		 seivaða seivuðu seivaða seivuðu seivuðu seivuðu
genitive
(eignarfall)		 seivaða seivuðu seivaða seivuðu seivuðu seivuðu

Portuguese

Pronunciation
 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈsej.vɐ/ [ˈseɪ̯.vɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈsej.va/ [ˈseɪ̯.va]
 

Etymology 1

Inherited from Latin salīva.

Alternative forms
  • saíva (dated)

Noun

seiva f (plural seivas)

  1. (Northern Portugal) saliva

Etymology 2

Borrowed from French sève and perhaps influenced by its homophone.

Noun

seiva f (plural seivas)

  1. sap (circulating fluid of plants)
Derived terms
  • seiva ascendente
  • seiva bruta
  • seiva descendente
  • seiva elaborada
  • seiva mineral
  • seiva orgânica
Descendants
  • → Spanish: savia (or from Galician)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.