sabit

See also: Sabit

Azerbaijani

Etymology

From Arabic ثَابِت (ṯābit).

Pronunciation
  • IPA(key): [sɑːˈbit]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: sa‧bit

Adjective

sabit

  1. stable
  2. stationary, fixed, permanent

Derived terms

Noun

sabit (definite accusative sabiti, plural sabitlər)

  1. constant
    Antonym: dəyişən
    1. (mathematics) A quantity that remains at a fixed value throughout a given discussion.
    2. (sciences) Any property of an experiment, determined numerically, that does not change under given circumstances.
    3. (computing) An identifier that is bound to an invariant value; a fixed value given a name to aid in readability of source code.

Declension
    Declension of sabit
singular plural
nominative sabit
 sabitlər
definite accusative sabiti
 sabitləri
dative sabitə
 sabitlərə
locative sabitdə
 sabitlərdə
ablative sabitdən
 sabitlərdən
definite genitive sabitin
 sabitlərin
    Possessive forms of sabit
nominative
singular plural
mənim (“my”) sabitim sabitlərim
sənin (“your”) sabitin sabitlərin
onun (“his/her/its”) sabiti sabitləri
bizim (“our”) sabitimiz sabitlərimiz
sizin (“your”) sabitiniz sabitləriniz
onların (“their”) sabiti or sabitləri sabitləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) sabitimi sabitlərimi
sənin (“your”) sabitini sabitlərini
onun (“his/her/its”) sabitini sabitlərini
bizim (“our”) sabitimizi sabitlərimizi
sizin (“your”) sabitinizi sabitlərinizi
onların (“their”) sabitini or sabitlərini sabitlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) sabitimə sabitlərimə
sənin (“your”) sabitinə sabitlərinə
onun (“his/her/its”) sabitinə sabitlərinə
bizim (“our”) sabitimizə sabitlərimizə
sizin (“your”) sabitinizə sabitlərinizə
onların (“their”) sabitinə or sabitlərinə sabitlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) sabitimdə sabitlərimdə
sənin (“your”) sabitində sabitlərində
onun (“his/her/its”) sabitində sabitlərində
bizim (“our”) sabitimizdə sabitlərimizdə
sizin (“your”) sabitinizdə sabitlərinizdə
onların (“their”) sabitində or sabitlərində sabitlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) sabitimdən sabitlərimdən
sənin (“your”) sabitindən sabitlərindən
onun (“his/her/its”) sabitindən sabitlərindən
bizim (“our”) sabitimizdən sabitlərimizdən
sizin (“your”) sabitinizdən sabitlərinizdən
onların (“their”) sabitindən or sabitlərindən sabitlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) sabitimin sabitlərimin
sənin (“your”) sabitinin sabitlərinin
onun (“his/her/its”) sabitinin sabitlərinin
bizim (“our”) sabitimizin sabitlərimizin
sizin (“your”) sabitinizin sabitlərinizin
onların (“their”) sabitinin or sabitlərinin sabitlərinin

Further reading
  • “sabit” in Obastan.com.

Bikol Central

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *saqebit.

Pronunciation
  • Hyphenation: sa‧bit
  • IPA(key): /saʔˈbit/, [saʔˈbit]

Verb

sàbit

  1. to hang up something on a hook

Derived terms
  • isabit
  • magsabit

Indonesian

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsabɪt̚/
  • Hyphenation: sa‧bit

Etymology 1

Inherited from Malay sabit, from Proto-Malayo-Polynesian *sabit (“hooked implement”).

Noun

sabit (first-person possessive sabitku, second-person possessive sabitmu, third-person possessive sabitnya)

  1. synonym of arit (“sickle”).
  2. a curved shape like that of a sickle

Verb

sabit

  1. imperative of menyabit (“to cut grass with a sickle”)

Derived terms

Etymology 2

Inherited from Malay sabit, from Arabic ثَابِت (ṯābit, “constant, certain, stable”).

Adjective

sabit

  1. (obsolete) synonym of terang
  2. (obsolete) synonym of tetap
  3. (obsolete) synonym of pasti
  4. (obsolete) synonym of tentu

Further reading

Tagalog

Pronunciation
  • (Standard Tagalog) IPA(key): /ˈsabit/ [ˈsa.bɪt]
  • Rhymes: -abit
  • Syllabification: sa‧bit

Noun

sabit (Baybayin spelling ᜐᜊᜒᜆ᜔)

  1. hanging of an object (on a nail, hook, etc.)
    Synonyms: bitin, pagbibitin, pagsasabit, pagkasabit
  2. condition of being caught on a nail, hook, etc. while in a hurry
    Synonyms: kalawit, pagkakalawit, pagkapakalawit
  3. tear or rip caused by being caught on a nail, hook, etc.

Derived terms
  • isabit
  • magsabit
  • mapasabit
  • masabit
  • sabitan
  • sumabit

Adjective

sabit (Baybayin spelling ᜐᜊᜒᜆ᜔)

  1. (colloquial) hooked; caught

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ثابت (sabit), from Arabic ثَابِت (ṯābit).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsaː.bit/
  • Hyphenation: sa‧bit

Noun

sabit (definite accusative sabiti, plural sabitler)

  1. (algebra, sciences, computing) constant

Adjective

sabit

  1. fixed, not changing

Synonyms

Zaghawa

Etymology

From Arabic السبت, ultimately Hebrew שבת.

Pronunciation
  • IPA(key): /sabit/

Noun

sabit

  1. Saturday

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.