rappa

See also: Rappa and rappā

English

Noun

rappa (plural rappas)

  1. Pronunciation spelling of rapper.
    • 2001, Nzinga Regtuinah Chavis, “enter(f*#@ckin)tained” (poem), in Tony Medina and Louis Reyes Rivera (editors), Bum Rush the Page: A Def Poetry Jam, Random House, →ISBN, page 224:
      Or like a female rappa who knows no other/way of selling work w/o her body / […]

Anagrams

Estonian

Noun

rappa

  1. illative singular of raba

Icelandic

Etymology

From English rap.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrahpa/
  • Rhymes: -ahpa

Verb

rappa (weak verb, third-person singular past indicative rappaði, supine rappað)

  1. to rap (to speak lyrics in the style of rap music)

Conjugation
rappa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rappa
supine
(sagnbót)		 rappað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 rappandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rappa við röppum present
(nútíð)		 ég rappi við röppum
þú rappar þið rappið þú rappir þið rappið
hann, hún, það rappar þeir, þær, þau rappa hann, hún, það rappi þeir, þær, þau rappi
past
(þátíð)		 ég rappaði við röppuðum past
(þátíð)		 ég rappaði við röppuðum
þú rappaðir þið röppuðuð þú rappaðir þið röppuðuð
hann, hún, það rappaði þeir, þær, þau röppuðu hann, hún, það rappaði þeir, þær, þau röppuðu
imperative
(boðháttur)		 rappa (þú) rappið (þið)
Forms with appended personal pronoun
rappaðu rappiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rappast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rappast
supine
(sagnbót)		 rappast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 rappandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rappast við röppumst present
(nútíð)		 ég rappist við röppumst
þú rappast þið rappist þú rappist þið rappist
hann, hún, það rappast þeir, þær, þau rappast hann, hún, það rappist þeir, þær, þau rappist
past
(þátíð)		 ég rappaðist við röppuðumst past
(þátíð)		 ég rappaðist við röppuðumst
þú rappaðist þið röppuðust þú rappaðist þið röppuðust
hann, hún, það rappaðist þeir, þær, þau röppuðust hann, hún, það rappaðist þeir, þær, þau röppuðust
imperative
(boðháttur)		 rappast (þú) rappist (þið)
Forms with appended personal pronoun
rappastu rappisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rappaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 rappaður röppuð rappað rappaðir rappaðar röppuð
accusative
(þolfall)		 rappaðan rappaða rappað rappaða rappaðar röppuð
dative
(þágufall)		 röppuðum rappaðri röppuðu röppuðum röppuðum röppuðum
genitive
(eignarfall)		 rappaðs rappaðrar rappaðs rappaðra rappaðra rappaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 rappaði rappaða rappaða röppuðu röppuðu röppuðu
accusative
(þolfall)		 rappaða röppuðu rappaða röppuðu röppuðu röppuðu
dative
(þágufall)		 rappaða röppuðu rappaða röppuðu röppuðu röppuðu
genitive
(eignarfall)		 rappaða röppuðu rappaða röppuðu röppuðu röppuðu

Ingrian
Rappa vees.

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrɑpːɑ/, [ˈrɑpː]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈrɑpːɑ/, [ˈrɑpːɑ]
  • Rhymes: -ɑpː, -ɑpːɑ
  • Hyphenation: rap‧pa

Noun

rappa

  1. piece of ice

Declension
Declension of rappa (type 3/kana, pp-p gradation)
singular plural
nominative rappa rapat
genitive rapan rappoin
partitive rappaa rappoja
illative rappaa rappoi
inessive rapas rapois
elative rapast rapoist
allative rapalle rapoille
adessive rapal rapoil
ablative rapalt rapoilt
translative rapaks rapoiks
essive rappanna, rappaan rappoinna, rappoin
exessive1) rappant rappoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms

Derived terms

References
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 466

Italian

Verb

rappa

  1. inflection of rappare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Japanese

Romanization

rappa

  1. Rōmaji transcription of らっぱ
  2. Rōmaji transcription of ラッパ

Makasar

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *dəpah.

Noun

rappa (Lontara spelling ᨑᨄ)

  1. fathom (distance between the tips of the middle fingers of the outstretched arms)

Swedish

Verb

rappa (present rappar, preterite rappade, supine rappat, imperative rappa)

  1. to rap (speak lyrics in the style of rap music)
  2. (often with till) to rap (with a whip or the like)

Conjugation
Conjugation of rappa (weak)
Active Passive
Infinitive rappa —
Supine rappat —
Imperative rappa —
Imper. plural1 rappen —
Present Past Present Past
Indicative rappar rappade — —
Ind. plural1 rappa rappade — —
Subjunctive2 rappe rappade — —
Participles
Present participle rappande
Past participle rappad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.