ríða
Faroese
Etymology
From Old Norse ríða (“to ride”), from Proto-Germanic *rīdaną, from Proto-Indo-European *reydʰ-, cognate with English ride.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɹʊiːja/
- Rhymes: -ʊiːja
- Homophone: rýða
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈriːða/
- Rhymes: -iːða
Etymology 1
From Old Norse ríða (“to ride”), from Proto-Germanic *rīdaną, from Proto-Indo-European *reydʰ-, cognate with English ride.
Verb
ríða (strong verb, third-person singular past indicative reið, third-person plural past indicative riðu, supine riðið)
- (transitive, takes the dative, especially on horseback) to ride
- Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen
- Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,
- rennur sól á bak við Arnarfell,
- hér á reiki er margur óhreinn andinn,
- úr því fer að skyggja á jökulsvell;
- Drottinn leiði drösulinn minn,
- drjúgur verður síðasti áfanginn.
- Ride, ride, ride hard across the sands,
- the sun is settling behind Arnarfell.
- Here many spirits of the dark
- threaten in the gloom over the glacier's ice.
- The Lord leads my horse,
- it is still a long, long way home.
- Að fara ríðandi.
- To go on horseback.
- Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen
- (transitive, intransitive, takes the dative, vulgar) to fuck someone, to have sex with
- Langar þig að ríða?
- Do you wanna fuck?
- Ríddu mér.
- Hvað er langt síðan þú hefur riðið?
- How long is it since your last fuck?
- (takes the dative case)
- Fréttirnar riðu honum að fullu.
- The news finished him off.
- Þetta ríður á miklu.
- This is very important.
- (transitive, takes the accusative)
- Ég ríða af sér reið hann af mér.
- I rode faster than he did.
Usage notes
- Because the word denotes both the meaning of riding an animal and fucking, it is often the subject of double entendre bestiality jokes.
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að ríða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
riðið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ríðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ríð | við ríðum | present (nútíð) |
ég ríði | við ríðum |
þú ríður | þið ríðið | þú ríðir | þið ríðið | ||
hann, hún, það ríður | þeir, þær, þau ríða | hann, hún, það ríði | þeir, þær, þau ríði | ||
past (þátíð) |
ég reið | við riðum | past (þátíð) |
ég riði | við riðum |
þú reiðst | þið riðuð | þú riðir | þið riðuð | ||
hann, hún, það reið | þeir, þær, þau riðu | hann, hún, það riði | þeir, þær, þau riðu | ||
imperative (boðháttur) |
ríð (þú) | ríðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ríddu | ríðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
riðinn | riðin | riðið | riðnir | riðnar | riðin | |
accusative (þolfall) |
riðinn | riðna | riðið | riðna | riðnar | riðin | |
dative (þágufall) |
riðnum | riðinni | riðnu | riðnum | riðnum | riðnum | |
genitive (eignarfall) |
riðins | riðinnar | riðins | riðinna | riðinna | riðinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
riðni | riðna | riðna | riðnu | riðnu | riðnu | |
accusative (þolfall) |
riðna | riðnu | riðna | riðnu | riðnu | riðnu | |
dative (þágufall) |
riðna | riðnu | riðna | riðnu | riðnu | riðnu | |
genitive (eignarfall) |
riðna | riðnu | riðna | riðnu | riðnu | riðnu |
Synonyms
- (ride): ríða hesti
- (fuck): hafa kynmök
Derived terms
- aldan reið yfir (the wave broke)
- reið
- ríða af (especially of shots and bullets; to be fired)
- ríða af sér (to ride away from sby, to ride faster than another)
- ríða á miklu (to be very important)
- ríða á vaðið (to take the first step)
- ríða að fullu (to exhaust, to finish somebody off)
- ríða burtreið ("tilt", "joust")
- ríða í einum fleng (synonym ríða kósa af)
- ríða í fleng
- ríða yfir
- Skotið reið af.
- The shot was fired.
Etymology 2
From Old Norse vríða, from Proto-Germanic *wrīþaną.
Verb
ríða (strong verb, third-person singular past indicative reið, third-person plural past indicative riðu, supine riðið)
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að ríða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
riðið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ríðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ríð | við ríðum | present (nútíð) |
ég ríði | við ríðum |
þú ríður | þið ríðið | þú ríðir | þið ríðið | ||
hann, hún, það ríður | þeir, þær, þau ríða | hann, hún, það ríði | þeir, þær, þau ríði | ||
past (þátíð) |
ég reið | við riðum | past (þátíð) |
ég riði | við riðum |
þú reiðst | þið riðuð | þú riðir | þið riðuð | ||
hann, hún, það reið | þeir, þær, þau riðu | hann, hún, það riði | þeir, þær, þau riðu | ||
imperative (boðháttur) |
ríð (þú) | ríðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ríddu | ríðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
riðinn | riðin | riðið | riðnir | riðnar | riðin | |
accusative (þolfall) |
riðinn | riðna | riðið | riðna | riðnar | riðin | |
dative (þágufall) |
riðnum | riðinni | riðnu | riðnum | riðnum | riðnum | |
genitive (eignarfall) |
riðins | riðinnar | riðins | riðinna | riðinna | riðinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
riðni | riðna | riðna | riðnu | riðnu | riðnu | |
accusative (þolfall) |
riðna | riðnu | riðna | riðnu | riðnu | riðnu | |
dative (þágufall) |
riðna | riðnu | riðna | riðnu | riðnu | riðnu | |
genitive (eignarfall) |
riðna | riðnu | riðna | riðnu | riðnu | riðnu |
Derived terms
- riðinn m, riðin f, riðið n
- vera við e-h riðinn (be involved in sth, be mixed up in sth)
Old Norse
Etymology
From Proto-Norse *ᚱᛁᛞᚨᛉ (*ridaʀ), from Proto-Germanic *rīdaną, from Proto-Indo-European *reydʰ-. Cognate with Old English rīdan (English ride), Old Saxon rīdan (Low German rieden), Old Dutch rīdan (Dutch rijden), Old High German rītan (German reiten).
Conjugation
infinitive | ríða | |
---|---|---|
present participle | ríðandi | |
past participle | riðinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | ríð | reið |
2nd-person singular | ríðr | reitt |
3rd-person singular | ríðr | reið |
1st-person plural | ríðum | riðum |
2nd-person plural | ríðið | riðuð |
3rd-person plural | ríða | riðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | ríða | riða |
2nd-person singular | ríðir | riðir |
3rd-person singular | ríði | riði |
1st-person plural | ríðim | riðim |
2nd-person plural | ríðið | riðið |
3rd-person plural | ríði | riði |
imperative | present | |
2nd-person singular | ríð | |
1st-person plural | ríðum | |
2nd-person plural | ríðið |
infinitive | ríðask | |
---|---|---|
present participle | ríðandisk | |
past participle | riðizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | ríðumk | riðumk |
2nd-person singular | rízk | reizk |
3rd-person singular | rízk | reizk |
1st-person plural | ríðumsk | riðumsk |
2nd-person plural | ríðizk | riðuzk |
3rd-person plural | ríðask | riðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | ríðumk | riðumk |
2nd-person singular | ríðisk | riðisk |
3rd-person singular | ríðisk | riðisk |
1st-person plural | ríðimsk | riðimsk |
2nd-person plural | ríðizk | riðizk |
3rd-person plural | ríðisk | riðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | rízk | |
1st-person plural | ríðumsk | |
2nd-person plural | ríðizk |