publiceren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch publiceren, from Middle French publicer, from Latin pūblicō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌpy.bliˈseː.rə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: pu‧bli‧ce‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

publiceren

  1. (transitive) to publish
    Synonym: uitgeven
  2. (transitive, obsolete) to proclaim, to announce

Inflection
Inflection of publiceren (weak)
infinitive publiceren
past singular publiceerde
past participle gepubliceerd
infinitive publiceren
gerund publiceren n
present tense past tense
1st person singular publiceerpubliceerde
2nd person sing. (jij) publiceertpubliceerde
2nd person sing. (u) publiceertpubliceerde
2nd person sing. (gij) publiceertpubliceerde
3rd person singular publiceertpubliceerde
plural publicerenpubliceerden
subjunctive sing.1 publicerepubliceerde
subjunctive plur.1 publicerenpubliceerden
imperative sing. publiceer
imperative plur.1 publiceert
participles publicerendgepubliceerd
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: publiseer

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.