posądzić

See also: posadzić

Polish

Etymology

From po- + sądzić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧są‧dzić

Verb

posądzić pf (imperfective posądzać)

  1. (transitive) to impute, to suspect (to believe someone to be guilty) [+ o (accusative) = (someone) of something]
  2. (reflexive with się) to suspect each other

Conjugation

Conjugation of posądzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posądzić
future tense 1st posądzę posądzimy
2nd posądzisz posądzicie
3rd posądzi posądzą
impersonal posądzi się
past tense 1st posądziłem,
-(e)m posądził
posądziłam,
-(e)m posądziła
posądziłom,
-(e)m posądziło
posądziliśmy,
-(e)śmy posądzili
posądziłyśmy,
-(e)śmy posądziły
2nd posądziłeś,
-(e)ś posądził
posądziłaś,
-(e)ś posądziła
posądziłoś,
-(e)ś posądziło
posądziliście,
-(e)ście posądzili
posądziłyście,
-(e)ście posądziły
3rd posądził posądziła posądziło posądzili posądziły
impersonal posądzono
conditional 1st posądziłbym,
bym posądził
posądziłabym,
bym posądziła
posądziłobym,
bym posądziło
posądzilibyśmy,
byśmy posądzili
posądziłybyśmy,
byśmy posądziły
2nd posądziłbyś,
byś posądził
posądziłabyś,
byś posądziła
posądziłobyś,
byś posądziło
posądzilibyście,
byście posądzili
posądziłybyście,
byście posądziły
3rd posądziłby,
by posądził
posądziłaby,
by posądziła
posądziłoby,
by posądziło
posądziliby,
by posądzili
posądziłyby,
by posądziły
impersonal posądzono by
imperative 1st niech posądzę posądźmy
2nd posądź posądźcie
3rd niech posądzi niech posądzą
passive adjectival participle posądzony posądzona posądzone posądzeni posądzone
anterior adverbial participle posądziwszy
verbal noun posądzenie

Further reading

  • posądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posądzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.