płokać
Upper Sorbian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *polkàti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpβɔkat͡ʃ]
- Rhymes: -ɔkat͡ʃ
- Hyphenation: pło‧kać
Verb
płokać impf
Conjugation
Conjugation of płokać (imperfective)
| person | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| virile | nonvirile | ||||
| infinitive | płokać | ||||
| transgressive | płokajo | ||||
| present tense | 1st | płokam | płokamoj | płokamy | |
| 2nd | płokaš | płokataj | płokatej | płokaće | |
| 3rd | płoka | płokataj | płokatej | płokaja, płokaju | |
| past tense | 1st | płokach | płokachmoj | płokachmy | |
| 2nd | płokaše | płokaštaj | płokaštej | płokašće | |
| 3rd | płokaše | płokaštaj | płokaštej | płokachu | |
| imperative | 1st | — | płokajmoj | płokajmy | |
| 2nd | płokaj | płokajtaj | płokajtej | płokajće | |
| 3rd | płokaj | — | |||
| past active participle | płokacy | ||||
| past passive participle | płokany | ||||
| ł-form | płokał | ||||
| verbal noun | płokanje | ||||
Compound forms of płokać (see also Appendix:Upper Sorbian conjugation)
| person | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| virile | animate, inanimate | ||||
| future tense | 1st | budu płokać | budźemoj płokać | budźemy płokać | |
| 2nd | budźeš płokać | budźetaj płokać | budźetej płokać | budźeće płokać | |
| 3rd | budźe płokać | budźetaj płokać | budźetej płokać | budu płokać, budźeja płokać | |
| conditional mood | 1st | bych płokać | bychmoj płokać | bychmy płokać | |
| 2nd | by płokać | byštaj płokać | byštej płokać | byšće płokać | |
| 3rd | by płokać | byštajpłokać | byštej płokać | bychu płokać | |
| passive voice | 1st | buch płokać | bychmoj płokać | buchmy płokać | |
| 2nd | bu płokać | buštaj płokać | buštej płokać | bušće płokać | |
| 3rd | bu płokać | buštajpłokać | buštej płokać | buchu płokać | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.