opstappen

Dutch

Etymology

op +‎ stappen

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

opstappen

  1. to go away, resign
    Ik stap maar eens op - I'll be off now
    Ik heb besloten op te stappen als partijleider - I have decided to resign as party leader
  2. to depart (as in "step away")
  3. to board (as in "step (up) into" or "step on board")
    Willen alle passagiers van vlucht 643 opstappen alstublieft - Would all passengers of flight 643 be so kind as to board, please?

Inflection
Inflection of opstappen (weak, separable)
infinitive opstappen
past singular stapte op
past participle opgestapt
infinitive opstappen
gerund opstappen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stap opstapte opopstapopstapte
2nd person sing. (jij) stapt opstapte opopstaptopstapte
2nd person sing. (u) stapt opstapte opopstaptopstapte
2nd person sing. (gij) stapt opstapte opopstaptopstapte
3rd person singular stapt opstapte opopstaptopstapte
plural stappen opstapten opopstappenopstapten
subjunctive sing.1 stappe opstapte opopstappeopstapte
subjunctive plur.1 stappen opstapten opopstappenopstapten
imperative sing. stap op
imperative plur.1 stapt op
participles opstappendopgestapt
1) Archaic.

See also

Noun

opstappen

  1. plural of opstap

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.