oproerig

Dutch

Etymology

From oproer + -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔpˈruː.rəx/
  • (file)
  • Hyphenation: op‧roe‧rig
  • Rhymes: -uːrəx

Adjective

oproerig (comparative oproeriger, superlative oproerigst)

  1. seditious, rebellious

Inflection

Inflection of oproerig
uninflected oproerig
inflected oproerige
comparative oproeriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial oproerigoproerigerhet oproerigst
het oproerigste
indefinite m./f. sing. oproerigeoproerigereoproerigste
n. sing. oproerigoproerigeroproerigste
plural oproerigeoproerigereoproerigste
definite oproerigeoproerigereoproerigste
partitive oproerigsoproerigers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.