opowiadawczość
Polish
Etymology
From opowiadawczy + -ość. First attested in 1877.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.pɔ.vjaˈdaf.t͡ʂɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -aft͡ʂɔɕt͡ɕ
- Syllabification: o‧po‧wia‧daw‧czość
Declension
Declension of opowiadawczość
singular | |
---|---|
nominative | opowiadawczość |
genitive | opowiadawczości |
dative | opowiadawczości |
accusative | opowiadawczość |
instrumental | opowiadawczością |
locative | opowiadawczości |
vocative | opowiadawczości |
References
Further reading
- “opowiadawczość”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
- opowiadawczość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.