ondertekenen

Dutch

Etymology

From onder- +‎ tekenen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈteː.kə.nə(n)/
  • Audio(file)

Verb

ondertekenen

  1. (transitive) to sign, to put a signature under

Inflection
Inflection of ondertekenen (weak, prefixed)
infinitive ondertekenen
past singular ondertekende
past participle ondertekend
infinitive ondertekenen
gerund ondertekenen n
present tense past tense
1st person singular ondertekenondertekende
2nd person sing. (jij) ondertekentondertekende
2nd person sing. (u) ondertekentondertekende
2nd person sing. (gij) ondertekentondertekende
3rd person singular ondertekentondertekende
plural ondertekenenondertekenden
subjunctive sing.1 ondertekeneondertekende
subjunctive plur.1 ondertekenenondertekenden
imperative sing. onderteken
imperative plur.1 ondertekent
participles ondertekenendondertekend
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Negerhollands: teken onder
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.