omzwermen

Dutch

Etymology 1

From om + zwermen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔmˌzʋɛr.mə(n)/
  • Hyphenation: om‧zwer‧men

Verb

omzwermen

  1. (intransitive) to swarm around
Inflection
Inflection of omzwermen (weak, separable)
infinitive omzwermen
past singular zwermde om
past participle omgezwermd
infinitive omzwermen
gerund omzwermen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zwerm omzwermde omomzwermomzwermde
2nd person sing. (jij) zwermt omzwermde omomzwermtomzwermde
2nd person sing. (u) zwermt omzwermde omomzwermtomzwermde
2nd person sing. (gij) zwermt omzwermde omomzwermtomzwermde
3rd person singular zwermt omzwermde omomzwermtomzwermde
plural zwermen omzwermden omomzwermenomzwermden
subjunctive sing.1 zwerme omzwermde omomzwermeomzwermde
subjunctive plur.1 zwermen omzwermden omomzwermenomzwermden
imperative sing. zwerm om
imperative plur.1 zwermt om
participles omzwermendomgezwermd
1) Archaic.

Etymology 2

From om- + zwermen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔmˈzʋɛr.mə(n)/
  • Hyphenation: om‧zwer‧men
  • Rhymes: -ɛrmən

Verb

omzwermen

  1. (transitive) to surround with a swarm or crowd
Inflection
Inflection of omzwermen (weak, prefixed)
infinitive omzwermen
past singular omzwermde
past participle omzwermd
infinitive omzwermen
gerund omzwermen n
present tense past tense
1st person singular omzwermomzwermde
2nd person sing. (jij) omzwermtomzwermde
2nd person sing. (u) omzwermtomzwermde
2nd person sing. (gij) omzwermtomzwermde
3rd person singular omzwermtomzwermde
plural omzwermenomzwermden
subjunctive sing.1 omzwermeomzwermde
subjunctive plur.1 omzwermenomzwermden
imperative sing. omzwerm
imperative plur.1 omzwermt
participles omzwermendomzwermd
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.